Nil Sajmon: Bosonogi u parku
Režija: Jovana Tomić
Prevod: Olja Đorđević
Izbor muzike: Jovana Tomić
Koreograf: Maja Kalafatić
Dramaturg: Dimitrije Kokanov
Scenograf: Marija Kalabić
Kostimograf: Marko Marosiuk
Asistent kostimografa: Tamara Branković
Inspicijent: Vesna Galešev
Sufler: Goran Grubišić
Jana Milosavljević - Kori Brater
Dimitrije Dinić - Pol Brater
Suzana Vuković - Majka
Vladimir Grbić - Viktor Velasko
Milan Vejnović - PTT službenik
premijera: 03.06.2016.
Reč rediteljke:
Predstava 'Bosonogi u parku', adaptacija istoimenog komada Nila Sajmona, problematizuje pojam braka i njegovu svrhu danas. Žanrovskim i stilskim odstupanjem od originalnog teksta, klišeizirani problemi emotivnih veza, kao sto su nemogućnost komunikacije, maničan strah od usamljenosti i brojni drugi, gradiraju do apsurda, pa se likovi nalaze u rascepu između nemogućnosti funkcionisanja u monogamnoj zajednici i glorifikacije institucije braka - čime dovode u pitanje njenu svrhu.
Jovana Tomić, rediteljka
Reč dramaturga:
Adaptacija Sajmonovog komada podrazumeva zgušnjavanje i skraćivanje realcija unutar odnosa likova, izvođača, prostora, motiva i tema. Postupak sažimanja je doprineo vidiljivosti mačističkih društvenih normi koje originalni dramski tekst ne dovodi u pitanje već ih podrazumeva i prihvata. Jedan od ciljeva naše predstave jeste istraživanje žanrovske zadatosti teksta te modifikacija iste u poližanrovske prakse scenskog jezika. Kritički odnos u čitanju teksta se ogleda u prevazilaženju ustaljenih konvecnija scenskog interpretiranja romantičnih komedija te u pokušaju da se pronađe adekvatniji izvođački izraz.
Dimitrije Kokanov, dramaturg
Reč koreografkinje:
Jedan vrlo tradicionalan tekst problematizovali smo na nama zanimljiviji način izvođenja gde su tela u prostoru drastično uslovljenja prostorom u kojem se nalaze. Odnos likova gradi se na relaciji telo-telo i telo-prostor. Ovim postupkom na određenim mestima pokretom se apstrahuje dramska radnja koja se označava samo kvalitetom pokreta. Suptilno poigravanje između performativnog i glumačkog izraza ogleda se kroz konstantnu prisutnost tela i razna oruđa izvođenja, pre svega repeticiju. Zbog istih prostornih uslova, likovi žude za neutralnošću kako u pogledu rodnog razlikovanja tako i u izrazu predstavljanja lika u relaciji sa izvođenjem tela.
Maja Kalafatić, koreografkinja